Urodzony 4 grudnia w 1934 r. w Campuac, w południowej Francji – socjolog, filozof i teolog. Założyciel Monastycznych Wspólnot Jerozolimskich. 

 

W 1952 wstąpił do seminarium w Rodez. Ukończył studia teologiczne i socjologiczne w Instytucie Katolickim w Paryżu oraz filozoficzne na Sorbonie. Dokładnie 29 czerwca 1961 r. przyjął święcenia kapłańskie i podjął pracę duszpasterza akademickiego na Sorbonie i Grand Palais. W latach 1972-1974 mieszkał jako eremita w Assekrem w Algierii. W 1975 r. założył pierwsze Wspólnoty Jerozolimskie – w pierwszej kolejności wspólnotę męską, a w roku 1977 żeńską, działające od 1978. pod nazwą wspólnot jerozolimskich.

Rok później opublikował książkę "Livre de vie", w której przedstawił charyzmat założonych wspólnot. Był autorem kilku książek poświęconych duchowości. Między innymi: „Źródło na pustyni miast: reguła życia Jerozolimskich Wspólnot Monastycznych” (1990), „Jak modlić się w gwarze miasta?" (2004), „Mnich w mieście" (2010). 

 

Zmarł 21 lutego 2013 roku, w domu wspólnoty o nazwie "Magdala", w La Ferté-Imbault.